Cisza klasztornych cel. Nowogrodziec

Do klasztoru magdalenek w Nowogrodźcu (pow. bolesławiecki), ufundowanego na przełomie XII i XIII wieku przez Jadwigę Śląską, trafiały początkowo grzesznice i pokutnice. Misją zakonu było ich nawracanie. Z czasem zakon stał się tak prestiżowy, że naborowi towarzyszyła specjalna selekcja - do grona magdalenek przyjmowano tylko panny "dobrze urodzone". 

Klasztor szybko powiększał swoje bogactwa - wkrótce jego własnością stały się okoliczne wsie (m.in. Kierżno, Brzeźnik, Parzyce, Nawojów), a w XV wieku magdalenki nabyły na własność... Nowogrodziec! Miasto należało do zakonu do XIX wieku, kiedy to klasztor zsekularyzowano.

1945 rok okazał się - jak to bywało - tragiczny dla Nowogrodźca. W lutym na terenie miasta doszło do walk między Niemcami a Rosjanami. Po zajęciu miasta przez Armię Czerwoną wcale nie było lepiej. Sowieci nie cofali się przed rabunkami i gwałtami. Ich ofiarą stała się m.in. siostra elżbietanka Rosaria Schilling. W nocy z 22 na 23 lutego 1945 została wielokrotnie zgwałcona i brutalnie pobita. Kolejnego dnia zmarła, zastrzelona przez żołnierza Armii Czerwonej. O tym wydarzeniu przypomina tablica pamiątkowa, przymocowana do muru klasztoru od strony kościoła św. Piotra i Pawła.

Dzisiaj klasztor to kompletna ruina. Pozostawiony bez zabezpieczenia po prostu się rozsypuje - w kwietniu tego roku część muru otaczającego zabudowania klasztorne posypała się na ulicę Strzelecką. Szczęściem akurat nikt tamtędy nie przechodził. Mimo planów rewitalizacji klasztoru (miał tu powstać amfiteatr i dom pielgrzyma) nie podjęto żadnych działań. Dopiero kiedy mur runął, zabezpieczono go, obudowując deseczkami... 

Jak na ruinę zabudowania są dosyć rozległe. W środku głównych budynków znajduje się dziedziniec - być może dawny wirydarz. Przy dziedzińcu mieści się korytarz z charakterystycznymi podcieniami z krzyżowymi sklepieniami.
Z podcieni można wejść do bocznych cel i na zarosłe roślinnością piętro. Trzymamy kciuki, żeby miasto znalazło fundusze na zapowiadaną rewitalizację tego pięknego miejsca... 

Przymocowana na stałe brama przy wejściu na teren klasztoru od strony kościoła św. Piotra i Pawła. 

Tablica upamiętniająca elżbietankę, zgwałconą i zabitą w 1945 r. przez żołnierzy Armii Czerwonej. 

 Widok na klasztor od strony ulicy Strzeleckiej. 

Podcienie przy dziedzińcu. 

 Uwaga na okazałe dziury w podłodze...

 Miejsce na ognisko na dziedzińcu... Dzieło współczesne.

Miejsce na ognisko wybrukowano kapslami z butelek po piwie. 

 Dziedziniec, widok z piętra.

Pomieszczenia na piętrze, być może służyły jako cele. 

Portal, do którego prowadzą schodki, to wejście do podcieni. Obok - między budynkami - łukowate wejście na dziedziniec.